دورکاری کارمندان در زمان همه‌گیری کرونا

با توجه به پیشرفت‌هایی که در طی سال‌های اخیر به وقوع پیوسته است، نحوه کار در سراسر دنیا شاهد تغییرات متعددی بوده است. دورکاری یکی از گزینه‌هایی است که شرکت‌های متعدد در سراسر دنیا مخصوصا پس از همه‌گیری کرونا به آن روی آورده‌اند. این نوع کار در کنار مشکلات و موانعی که در انجام کارها ممکن است برای کارمندان و سازمان‌ها به وجود آورد دارای مزایای متعددی می‌باشد. در صورتی که سازمان‌ها و افراد از زیرساخت‌های مناسب ارتباطی و مخابراتی برخوردار باشند، با استفاده از ابزارها و برنامه‌های کاربردی میتوان برای این منظور استفاده نمود.

پیش از همه‎‌گیری کرونا تنها برخی از کارمندان تنها به صورت دورکار مشغول به فعالیت بودند. اما با همه‌گیری این بیماری شرکت‌ها و کارمندان تمایل بیشتری برای انجام کار غیرحضوری برای پیشبرد فعالیت‌های خود داشته‌اند. این نوع کار دارای مزایای زیادی همچون کاهش ریسک استفاده از حمل و نقل عمومی و هزینه تردد و همچنین ایجاد تعادل بهتر بین زندگی و کار برای کامندان در بر خواهد داشت. دورکاری به دو صورت ترکیبی و تمام وقت صورت می‌گیرد؛ سازمان‌ها براساس نوع فعالیت و توانایی کارمندان خود بهترین شیوه کار به صورت ریموتی را برای سازمان خود انتخاب خواهند کرد.

مجازی سازی گروه برسا

انواع دورکاری:

دورکاری را می‌توان به ۵ دسته تقسیم‌بندی نمود:

• دورکاری سیار: از مزیت‌های این نوع دورکاریمی‌توان به این اشاره داشت که کارمندان می‌توانند در هر مکانی و از طریق هر دستگاهی به انجام کارهای خود بپردازند.
• دورکاری چند جایی محدود: کارمندان در این نوع دورکاری تنها از چند محل مشخص قادر به انجام وظایف سازمانی خود خواهند بود.
• دورکاری در خانه (خانه کاری): کارمندان در این نوع دورکاری از داخل منزل (از یک رایانه مشخص) به انجام وظایف سازمانی می‌پردازند.
• دورکاری شناور سازمانی: کارمندان در این نوع دورکاری از طریق هر رایانه ای که درون هر یک از دفاتر (شعب) سازمان قرار دارد می‌توانند وظایف کاری خود را انجام دهند.
• دورکاری آزاد یا فریلنسینگ: کارمندان در این مورد دورکاری بدون وابستگی به سازمان یا کارفرمای مشخص و در به صورت پروژه‌ای کار می‌کند. در این نوع دورکاری هیچگونه دسترسی به منابع اطلاعاتی سازمانی و یا نرم افزارهای سازمانی وجود نداشته و پس از انجام پروژه، خروجی به کارفرما تحویل داده خواهد شد.

تکنولوژی مورد نیاز دورکاری

فناوری اطلاعات (IT) یکی از اصلی‌ترین نیازهای شناخته شده جهت پیاده‌سازی دورکاری می‌باشد. نیازهای فناوری برای کلیه سازما‌ن‌ها مشابه یکدیگر نمی‌باشد و هر سازمان براساس ماهیتی کاری، نیازهای کارمندان و محدودیت‌های بودجه، زیرساخت مورد نیازشان را پیاده‌سازی می‌نمایند. یکی از مهمترین نکاتی که در انجام این روش حائز اهمیتی می‌باشد، امکان برقراری ارتباط میان کارمندان و منابع کامپیوتری می‌باشد. برای دستیابی به این خواسته، سخت‌افزاری مورد نیاز است تا با بهره‌گیری از آن کارمندان بتوانند برنامه‌ها و ارتباطات مورد نیاز خود جهت پیشبرد کارهایشان را پشتیبانی نماید. از جمله سخت افزارهای مورد نیاز جهت این نوع کار می‌توان به تلفن، و کامپیوتر اشاره نمود؛ در کنار این موارد بهره‌مندی از پیام‌رسان‌ها، ایمیل، میز کار مجازی و … برای بهبود عملکرد کارکنان حائز اهمیت است.

دسترسی به منابع اطلاعاتی شرکت

اولین نیاز اساسی برای کارمندان که امکان کار به صورت غیرحضوری را برای آنها مهیا می‌سازد دسترسی به نرم‌افزارها و فایل‌های درون شبکه شرکت است. یکی از پیش‌نیاز‌های این روش کاری بهره‌گیری از یک اینترنت مناسب بر روی بستر شبکه شرکت است که کارمندان بتوانند به منابع اطلاعاتی شرکت دسترسی داشته باشند. Cisco ،Citrix و VMware که از جمله شرکت‌های قوی در این حوزه هستند، با ارائه راهکارهای گوناگون در زمينه دورکاری، سعی در پشتيبانی و حمايت از کاربران و ارائه خدمات هرچه بهتر داشتند.